Onbevooroordeeld.

Een goede vriend van me uitte laatst dat het zijn diepste verlangen is om met anderen verbonden te zijn. Ik denk dat hij bedoeld dat zijn verlangen is om zich verbonden te voelen. Volgens mij zijn we namelijk altijd al verbonden, alleen kan het zijn dat je dat gevoel niet altijd ervaart.

Hoe kan dat dan? Daarvoor moet ik eerst een andere vraag stellen; Kun je bij je liefde? Dit is misschien wel de belangrijkste vraag die er bestaat. Kun je bij je liefde? Het is een gevoel, een ongrijpbaar iets, maar ik heb het altijd gehad. Het heeft in het verleden verstopt gezeten en was “vervuilt” met allerlei andere dingen zoals pijn, angst, verdriet, boosheid, tekort en allerlei oordelen.

Nog steeds is mijn liefde niet helemaal, en niet altijd, zuiver. Steeds weer probeert mijn ego mij te waarschuwen dat ik gekwetst kan worden als ik probeer om onbevooroordeeld mijn liefde in te zetten.

Maar banken hebben hier een mooi zinnetje voor; resultaten behaalt in het verleden bieden geen garantie voor de toekomst. Mijn ego kent alleen het verleden, weet alleen dat ik pijn en verdriet heb gehad en daardoor angst inzet als waarschuwing voor de toekomst.

Oké, dank je wel voor de waarschuwing, maar ik heb een goed alternatief. Het beste zelfs. Mijn liefde. En als je je diepste verlangen, met anderen verbonden zijn, wilt voelen, dan zal je je resultaten uit het verleden thuis moeten laten.

Mijn grootste cadeau dat ik heb mogen ontvangen, buiten het feit dat ik geboren ben, zijn mijn dochters, zij zijn het die mij in staat hebben gesteld om zuivere liefde te ervaren. Kinderen hebben minder “bagage”, ze zijn makkelijker in staat om onbevooroordeeld te zijn en open en liefdevol te zijn. Het zijn mijn grote leermeesters.

Dus kun je bij je liefde? Voel je het? Kun je met die liefde naar jezelf kijken en naar anderen? Mijn ervaring was dat ik meer moeite had om met liefde naar mezelf te kijken en minder moeite had om met liefde naar anderen te kijken. Toen ik uiteindelijk zover was dat ik kon onderzoeken waarom dat zo was, kwam ik erachter dat het te maken had met oordeel.

Ik ken mezelf natuurlijk het beste, ik weet wat ik tot nog toe in mijn leven allemaal heb gedaan, en niet heb gedaan. Zelfs wat ik heb gevoeld en niet heb gevoeld. Mijn geluk is geweest dat ik me zelden “slachtoffer” heb gevoeld, dus kon ik het allemaal bij mezelf uitzoeken, alle schuldgevoelens, schaamte, verdriet, pijn, boosheid kwamen voort uit veroordeling van mezelf.

Aangezien ik “anderen” niet zo goed kende als mezelf is het dus makkelijker om niet te oordelen en dus ook van ze te houden. En verliefd worden was al helemaal geen probleem, een knap snoetje en wat lieve woorden waren genoeg om er een Engel in te zien. Dus mijn mate van liefde ervaren had alles te maken met mijn oordelen.

Nu had ik zoals zovelen genoeg oordelen en vooroordelen naar de wereld buiten mezelf, oordelen over mensen dicht en minder dicht bij me, vooroordelen over mensen en groepen die ik niet eens kende, ze zijn vaak genoeg de media gepasseerd en de PVV heeft er zelfs een aanzienlijk aandeel door gekregen. Ook oordeel naar hoe de wereld in elkaar zat, hoe de dingen “werken”. Al deze oordelen en vooroordelen gaven me in ieder geval een gevoel van veiligheid, ik had mezelf wijsgemaakt dat veel dingen zus of zo waren, zwart of wit, ik had overal wel een mening over.

De reden waarom dit veranderde is weer een verhaal op zich, maar resultaat was dat ik meer en meer stopte met oordelen, met een mening vormen, met denken dat als ik maar genoeg info had over iets, dat ik kon bepalen wat goed en wat fout was.

Nou mensen, ik heb nieuws ontdekt, goed en fout bestaat niet, het is een concept wat wij mensen verzonnen hebben om min of meer vredig naast elkaar te kunnen leven, om een maatschappij op te bouwen. Op zich niks mis mee natuurlijk, totdat dit in je hoofd als feit komt te zitten, dit is goed en dat is fout, dit is wit en dat is zwart, en het hele grote grijze gebied vergeten we maar even voor het gemak want daar worden we alleen maar onzeker van.

Ik ben begonnen met een (voor mij) nieuw concept. Laat ik eens proberen om niet te oordelen en te veroordelen en mijn vooroordelen te laten, en te toetsen aan mijn ervaringen als ik ze tegenkom.

Dat scheelt een hoop, ik hoef dus niet overal “iets” van te vinden, veel liever voel ik mee met mensen die “iets” overkomt, en daar moeite mee hebben.

Veel liever kijk ik of ik mijn liefde als belangrijkste instrument in kan zetten om mezelf en de wereld om me heen te verwarmen.

Want wat weet ik nou werkelijk van het leven, wie weet er überhaupt werkelijk wat het doel, het nut, of de waarheid is. Misschien kom ik daar na mijn dood achter, en tot die tijd maak ik het tot mijn belangrijkste doel om gelukkig te zijn, en als het in mijn mogelijkheid ligt mijn familie, vrienden, kennissen en de rest van de wereld te ondersteunen bij dit doel. En het maakt mij ongelooflijk blij dat ik dit gewoon mag doen, dat ik de keus heb om hier voor te kiezen.

En hoe groot het doel ook klinkt, de hele wereld gelukkig, ik hoéf het niet te doen, ik mág het doen, als ik er zin in heb, en anders niet, of morgen weer of overmorgen, en haar wel en hem nog niet.

Ik ben vrij om te kiezen.

Gelukkig zijn is een keuze.

Ik besta

Het is zover.

Na afgelopen zondag heb ik eindelijk geschiedenis mee geschreven.

Ik heb bestaan, het is vastgelegd.

Ik heb mijn 5 seconds of fame.

Afgelopen zondag vol in beeld bij de uitzending van omroep Brabant over D’n Opstoet.

Ik heb de beelden zeker 10 keer bekeken, heb ze gedownload via youtube,  link doorgestuurd naar vrienden en gedeeld op facebook.

Want ik wil er ook graag bij horen, het idee hebben dat ik niet voor niks leef, dat ik ook een plekje heb in de geschiedenis, dat het méér is als zomaar één van de 6 miljard.

Is het een Ego-ding?

Ja, natuurlijk.

Want ik heb al zoveel betekend voor zovelen, in de eerste plaats voor mijn directe naasten, mijn ouders, mijn dochters, de rest van mijn familie, vrienden, kennissen, collega’s.

En natuurlijk heb ik voor de één meer betekend als voor een ander, maar mocht ik nu een kijkje nemen bij mijn uitvaart, dan weet ik zeker dat het druk zou zijn.

En dat de meesten verdrietig zouden zijn omdat ze me moeten missen.

En toch, die 5 seconden bij de plaatselijke media, die voelen alsof ik nu nooit meer in de vergetelheid raak, ik ben vereeuwigd in de archieven, dwalend over het internet, voor eeuwig oproepbaar voor al wie wil.

Ik ben gefilmd, dus ik besta.

Onbegrensd potentieel

Vandaag las ik iets waar iemand op zoek was naar zekerheid, en dit raakte mij.

Ook ik ben lang op zoek geweest naar zekerheden, willen weten waar ik aan toe was, de waarheid. Tot ik me realiseerde dat zekerheid willen voortkomt uit angst, onzekerheid over wie ik ben, wat ik wil, wat ik te doen heb, wat er van me word verwacht, tientallen vragen komen er naar boven. Maar zekerheid brengt hooguit minder angst, geen geluk.

Waar word je dan wel gelukkig van?

Ik vind potentieel zo’n mooi woord, onbegrensd potentieel.

Onbegrensd potentieel betekend dat alles mogelijk is, al je diepste angsten kunnen hierbinnen bewaarheid worden.

Maar ook al je diepste wensen,  alles waar je het bestaan nog niet van kent, alles wat we als mensheid tot nog toe hebben gerealiseerd, alle kennis, alle groei, alle uitvindingen, alle ideeën, concepten, inspiratie, liefde……

Alles is ontstaan vanuit dit onbegrensd potentieel.

Wat dat dan is, dat onbegrensd potentieel?

Het loslaten van alles, het loslaten van al je ideeën over hoe de wereld in elkaar zit, hoe jij in elkaar zit, wat je verwacht van het leven, je partner, de kinderen, je baan, je huis,  je zekerheden.

Als je bereid bent om bij alles vraagtekens te zetten, als je durft te zeggen dat je het niet weet, dat alles wat je ooit hebt aangenomen voor zeker, voor de waarheid, te betwijfelen.

Als je meer en meer los kunt laten, en dat kunnen honderden dingen zijn, van een druk en gejaagd leven tot een zuur geworden huwelijk, van alles wat “de maatschappij” van je verwacht tot de beperkingen die je jezelf toe-eigent “dat kan ik niet, dat durf ik niet, dat ben ik niet waard”, en je laat alles in het midden, dus niet ontkennend en niet bevestigend dan ontstaat er ruimte.

Ruimte, ruimte voor het onbegrensd potentieel, misschien is het waar, misschien ook niet. Misschien bestaat God, misschien ook niet, of Allah, of boeddha.

Of misschien bestaan ze allemaal, om maar even een zijstraat te noemen.

Maar ruimte is potentie, ruimte is grijs en niet zwart-wit, in ruimte zit de mogelijkheid, in ruimte zit niks moet maar alles mag, in ruimte zit verbazing, inspiratie, openheid, onbevooroordeeld zijn, liefde en…….  Geluk.

Want als ruimte onbegrensd potentieel is, dan ben je dus al potentieel gelukkig.

eerste stapjes

Mijn eerste bog-bericht.
Wat wil ik schrijven?
Ik wil mijn Liefde verspreiden door de wereld en dit is mijn digitale doorgeefluik?
Klinkt wel leuk, dekt de lading, maar is niet erg duidelijk denk ik.
Laat ik zeggen dat ik het zelf nog niet weet wat ik nou precies ga doen met dit blog, behalve dat ik ga delen met de wereld wat ik wil delen, te beginnen met het volgende.

______________________________________________________

Verliefdheid is de potentie van ideale liefde.

Verliefdheid ontstaat vaak bij een kennismaking met een ander, waarbij je je eigen ideale liefde projecteert door het ontbreken van kennis over de ander.

Het verdwijnen van die verliefdheid ontstaat bij de ontdekking van tekorten in de ander in het voldoen aan dit ideaalbeeld.

Blijft er genoeg over dan noemen we dit ”liefde”, wordt het nog minder, dan word het ”vriendschap”, en bij nog minder dan stopt meestal het intieme contact met de ander.

Feit blijft dat de verliefdheid een spiegel is van je eigen potentiele liefde.

Zo groots dat nog geen enkel oordeel of vooroordeel, geen angst, verdriet,  boosheid of pijn deze liefde heeft bedoezeld.

Kijk in deze spiegel, en zie je ziel, je onbezoedeld potentieel, de kern die je bent voordat zij is ingesloten in schuld, schaamte, angst, boosheid en verdriet.

Zie je ware potentieel die je kunt zijn als je je weer kunt bevrijden van deze verstikkende oordelen die je jezelf eigen hebt gemaakt, misschien kun je dan ook weer eens verliefd worden op jezelf !

Ontstaan vanuit een prachtige droom,

Een cadeau voor mezelf dat ik graag met jullie wil delen.

_________________________________________________________